Լեռնային գետերի և դաշտերի, բարդիների, բերքառատ այգիների, խաղողի արևաշող ողկույզների և Արարատի աչալուրջ հայացքի տակ՝մեր առաջ է բացվում երբեմնի ծովից ծով չնաշխարհիկ , իսկ այժմ որ պակաս անկրկնելի, ավյունով լի, բարդիների և արագիլների երկխոսության վկա գեղեցկուհի Հայաստանը:
Այն Հայաստանը, որը միավորում է, թե՛ աշխարհով մեկ սփռված հայությանը, և թե՛տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներին իր ջերմ տանիքի տակ, որի քաջարի մարտիկների արյան գնով կա և կլինի այն Հայաստանը, որը ստեղծել և ստեղծում է հայրս:Այն ինչ ունեք, այն ինչ ունենալու և այն փառավոր ճամփան, որը կերտում և կերտելու ենք շնորհիվ քաջարի մարտիկների, ովքեր իրենց կյանքի գնով պաշտպանում, հուսալիութուն և վաղվա օրվա հանդեպ հավատ են ներշնչում՝ Հայաստանում ապրող և արարող յորաքանչյուր անհատի:Նաև ի դեմս նրանց, ովքեր Հայաստան երկրի պատիվը բարձր են պահում մեր օրրանի սահմաններից դուրս, թե՛ գիտական ոլորտում, թե արվեստում:
Ի դեմս այն շինարարի ում ջանքերի շնորհիվ կերտվել և կերտվում է Հայաստան աշխարհը և ի դեմս այն մանկան, ում շուրթերից անկեղծորեն հնչում է. ՛՛Սիրում եմ քեզ իմ Հայաստան՛՛ նախադասությունը, այն երիտասարդի,որը ուզում է ստանալով կրթություն համաշխարային հեղինակավեր, բարձրագույն ուսումնակն հաստատություններում վերադառնում է, ոչ այնքան ազդեցիկ երկիր՝ իր հայրենի և ապահովում վաղվա բարեկեցիկ ապագն:
Հպարտ եմ, որ ապրում եմ այն հայրենիքում, որի բազմաթիվ և բազմատեսակ շենքերի և շինարարությունների մեջ իր ներդրումն է ունեցել և ունենում հայրս:Հպարտ եմ, որ մայրս դաստարակել և դաստարակում է 1000-ավոր մանկիկների, և հպարտանում եմ եմ հարազատներիս հաջողություններով և հասած արդյունքներով, որոնք նաև իմն են: Ընկերներիս ձեռքբերումներով, որոնք ժպիտ և երջանկություն են պարգևում նաև ինձ: Հպարտ եմ, որ ապրում եմ ազատ և անկախ այնպիսի երկրում ինչպիսսինն է Հայաստանը, հպարտ եմ այն քաղաքացիներից, որոնք պայքարում են իրենց իրավուքների համար:
Շնորհակալ եմ ծնողներիս հասկանալու, ըմբռնելու,ժպիտներ և երջանկության, արցունքներ պարգևելու համար համար, իմ ամեն մի սայթաքման ժամանակ կողքիս լինելու,սիրով շրջապատելու և իրենց տաքուկ և ապահով գիրկը առնելու համար: Շնորհակալ եմ, որ այսպիսնն եմ,,, Կարող եմ կյանքիս լավագույն մարդկանց մասին խոսել անվերջ և չեմ հոգնի, գրիչս վայր չեմ դնի մինչև չասեմ այն ինչ զգում եմ ու ուզում եմ, որ իմ հույզերին հաղորդակից լինի ողջ աշխարհը, ինձ ծանոթ և անձանոթ, սիրով և չսիրող, ատող կամ տանել չկարողացող և այն մարդկան ում համար ես միևնուն եմ և անկարևոր:
Շնորհակալ եմ հարազատներիցս կողքիս լինելու և քաջալերելու համար, ուսուցիչներիս և դասախոսներից, նրանցից սովորում եմ, թե՛ ծրագրային գիտելիքներ, թե՛ մար դլինել, ու հաճախ նմանվում նրանց և ինչ-որ բնավորություն գծեր փոխացվում են ինձ, ինչպես օրինակ՝ ժպտալ կամ ծիծաղել, երբ ուզում եմ լացել, վիրավորցած լինելս թաքցնել , երբ բարկացած եմ,,,
Շնորհակալ եմ ընկերներիս, որ ունեմ նրանց և նրնանց առաջ կարող եմ բացել սիրտս և պատմել խնդիրերիս, երազանքներիս,նպատակներիս մասին և լինել նրանց կողքին, ինչպես իրենք,,,
Հպարտ եմ, որ հայուհի եմ և երբեք չեմ ուրանա հայերնիքս նույնիսկ, եթե լինեմ նրանից հեռու:Սիրում եմ բոլորին իրենց առավելություններով և թերություններով:Շնորհակալ եմ ծնողներիս, հարազատներիս, ուսուցիչներիս՝ դասախոսներս,ընկերներից, որ այսպիսին եմ :
Երախտապարտ եմ Աստծուն, որ կամ և լույս աշխարհ եմ եկել, առողջ եմ, ունեմ հաց, ջուր և տանիք, ծնողներ, հարազատներ և ընկերներ, ովքեր կողքիս են:
Եվ խնդրում հույս հավատ և սեր,,,
Սիրով միշտ ձեր Դիանա♥♥♥
No comments:
Post a Comment